ปาโอโล ปาโอเลตตี
ปาโอเลตตีในเครื่องแบบของผู้ตัดสิน | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
วันเกิด | 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1952 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
สถานที่เกิด | ฟรัสกาตี ประเทศอิตาลี | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
วันที่เสียชีวิต | 29 มีนาคม ค.ศ. 2020 | (67 ปี)||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
สถานที่เสียชีวิต | กรอตตาเฟร์ราตา ประเทศอิตาลี | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
รักบี้ยูเนียน | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ปาโอโล ปาโอเลตตี (อิตาลี: Paolo Paoletti; 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1952 – 29 มีนาคม ค.ศ. 2020) เป็นอดีตนักกีฬารักบี้ยูเนียน, เจ้าหน้าที่การแข่งขันรักบี้ยูเนียน และนักแสดงละครเวทีชาวอิตาลี ผู้ทำหน้าที่ในตำแหน่งฮุกเกอร์
ประวัติ
[แก้]เขาเริ่มทำหน้าที่ร่วมกับสโมสรฟรัสกาตี ที่ซึ่งเขาได้รับการเปิดตัวในปี ค.ศ. 1969 โดยทำหน้าที่ร่วมกับสโมสรแห่งนี้กระทั่งปี ค.ศ. 1972 เขาได้ทำหน้าที่เป็นระยะเวลา 2 ปีกับสโมสรชีอูเอสเซ เจโนวา โดยทำได้เพียงแต้มเดียวในปีแรกสโมสรเปตราร์กาซึ่งเป็นแชมป์ของประเทศอิตาลี ครั้นในปี ค.ศ. 1974 ก็ได้ย้ายไปยังสโมสรเบรชชา ซึ่งมีส่วนช่วยให้ทีมดังกล่าว ครองแชมป์ของประเทศได้ในฤดูกาลแรก
เขาเริ่มทำหน้าที่ร่วมกับทีมชาติอิตาลีในลิสบอน ณ วันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1972 ในการแข่งขันชิงถ้วยสหพันธ์รักบี้สมัครเล่นนานาชาติกับทีมชาติโปรตุเกส และในต่อถัดมา เขาได้มีส่วนร่วมในรายการ ทัวร์ ภูมิภาคแอฟริกาใต้ช่วง ค.ศ. 1973 ซึ่งเป็นครั้งแรกของทีมในรายการใหญ่นอกทวีปยุโรป[1] ปาโอเลตตีลงแข่งให้แก่ทีมชาติ 20 ครั้ง ครั้งสุดท้ายในปี ค.ศ. 1976 ในปาร์มาเมื่อครั้งที่พบกับทีมชาติโรมาเนีย ส่วนรายการ ทัวร์ อื่น ๆ ประกอบด้วย ค.ศ. 1974 ในประเทศอังกฤษ, ค.ศ. 1975 ในประเทศสกอตแลนด์ และ ค.ศ. 1976 ในประเทศเวลส์
หลังจากเกษียณจากการแข่งขันระดับอาชีพ เขาก็เริ่มทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสินตั้งแต่ปี ค.ศ. 1982 ถึง 1992
ในปี ค.ศ. 2012 ปาโอเลตตีได้ร่วมแสดงละครเวทีเรื่อง ไฟน์ดิงเมอร์ด็อก ที่ดัดแปลงจากต้นฉบับภาษาอังกฤษของมาร์โก มักเร จากประเทศนิวซีแลนด์[2] ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวของคีธ เมอร์ด็อก อดีตผู้เล่นทีมออลล์แบล็ก หลังจากการเว้นช่วงในปี ค.ศ. 1972 จากรายการทัวร์เนื่องจากมีข้อพิพาทเมื่อทีมของเขาอยู่ในประเทศเวลส์ เขาไม่ได้กลับบ้านและหายตัวไปในประเทศออสเตรเลีย ทำให้ไม่สามารถเข้าถึงตัวได้เป็นเวลาหลายปี[2] ซึ่งปาโอเลตตีได้รับบทเป็นตัวเอกของเรื่อง[2]
เขาจากไปในวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 2020 ที่กรอตตาเฟร์ราตา ซึ่งเขาได้รับการรักษาในโรงพยาบาล[3]
รางวัล
[แก้]- ชิงแชมป์อิตาลี : 1 สมัย
- ร่วมกับสโมสรเบรชชา: ฤดูกาล 1974–75
เกียรติประวัติ
[แก้]- ค.ศ. 1974 — เมดาลยาดีบรอนโซวาโลเรอัตเลตีโก «สำหรับ 10 นัดในทีมชาติ (เอกสารสิทธิ 2750)»[4]
- 9 มีนาคม ค.ศ. 2019 — โอวาเลโดโรกอนฟรอนดา เอฟเฟอีแอร์เร «สำหรับกิจกรรมด้านเทคนิคและกีฬาที่ผ่านการพิสูจน์มาแล้วสี่สิบปี»[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Dondi saluta gli azzurri del'73". Solorugby.com. 13 March 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-08-21. สืบค้นเมื่อ 21 August 2008.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Stefano Semeraro (15 November 2012). "Cattivi questi All Blacks. Anche a teatro". La Stampa. สืบค้นเมื่อ 17 January 2013.
- ↑ "Cordoglio di FIR per la scomparsa di Paolo Paoletti, azzurro numero 267". Federazione Italiana Rugby. 2020-03-30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-31. สืบค้นเมื่อ 2020-03-31.
- ↑ แม่แบบ:DecoratoCONI
- ↑ "Oro con fronda". ilciar.it. Club Italia Amatori Rugby. 2019-09-03. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-11-14. สืบค้นเมื่อ 2019-11-14.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Statistiche internazionali di Paolo Paoletti[ลิงก์เสีย], su espn.co.uk, ESPN Sports Media Ltd. (อังกฤษ)